Schor

Meedoen aan beurzen is de leukste en misschien ook wel de meeste vermoeiende bezigheid die je kan verzinnen. Een beurs begint met het bedenken welke beurs je voorrang geeft. Hierna ga je bedenken wat je op zo’n beurs wilt laten zien en aan wie je dit wilt laten zien. Elk publiek verwacht een ander verhaal en een vereist een andere aanpak. Hiernaast laten wij natuurlijk erg graag ons product zien, zodat dit ook even tussendoor geregeld moet worden. Met zoveel enthousiaste telers is dat natuurlijk geen probleem. Toch is het best een uitzoekerij als je binnen week tijd bloemen moet organiseren voor Alden Biesen (Fleuramour), Bloemisten Event in de Piramide in Naaldwijk, Robs grote Tuinverbouwing en de bloemistenbeurs op Plantion in Ede. Als er dan nog even tussendoor bloemen geregeld moeten worden voor een open dag in Litouwen van een grote bloemenhandelaar, dan kan er wel eens iets mis gaan. Gelukkig is er de mobiele telefoon, maar als het bereik hiervan op AldenBiesen, waar ik was toen het mis ging, niet optimaal is, is het lastig om een licht paniek gevoel te voorkomen. Zoals altijd vallen echter alle stukjes weer op hun plek, als iedereen die er bij betrokken is hier zijn best voor doet. Tot zover het rustige deel van de beurs. Op een beurs gebeurt er van alles, maar vrijwel nooit precies zoals je had verwacht. Je ziet mensen die je niet had verwacht en kan mensen niet vinden die je zeker had willen spreken. Net op het moment dat je echt in gesprek bent, start er ergens op de beurs een spektakel met erg veel geluid, zodat je moet schreeuwen om je verstaanbaar te maken. Als je er aan denkt dat je eigenlijk nog niet hebt gegeten blijkt het plotseling 10 uur in de avond te zijn en moet je eerst gaan opruimen. Als je dan in de nacht thuiskomt en schor op de bank neerploft ben je totaal kapot, maar helemaal voldaan. Dit moet het gevoel zijn van een marathonloper, die toch de eindstreep heeft gehaald. Ik ben blij dat ik dat gevoel nu ken, want dan hoef ik in ieder geval niet te gaan hardlopen.