Kommer en kwel

Gewoon, naast de N206. Het Amsterdams waterleidingduin..

Hagelschade, extreme regenval in het zuidoosten, Brexit. De afgelopen weken lijkt het wel of dat het echt heel erg slecht gaat met de wereld. Hoewel de wateroverlast in het zuidoosten al weken aan de gang is lijkt het wel of het nu pas erg genoeg is voor de pers om mooie plaatjes te maken van gesneuveld glas. Blijkbaar levert dit mooiere plaatjes op dan gewassen die al weken op het land staan te verzuipen. Na een Brexit heeft de pers er lol in om direct een afscheiding van Nederland in gang te zetten door vooral mensen te interviewen die dit wel zien zitten. Nederland is toch wel de meest erge plek om in te wonen. Elke dag weer mensen die opkomen voor alleen hun eigen belang en het geheel compleet uit het oog verliezen. Als ik dan bijna zo ver ben dat ik me ga ergeren aan al deze zaken, zie ik om mij heen het prachtige Nederlandse landschap, waar de ooievaars op de lantaarnpalen midden op de snelweg uit zitten te rusten van hun overvloedige maaltijd kikkers die ze zich in de graslanden naast de snelweg hebben verschalkt. Met weemoed denk ik dan aan die arme Engelsen die de bemoeizucht van Brussel hebben ingeruild voor die van de Lords. Van de jeugd die van de ouderen geen kans krijgt om zichzelf te ontwikkelen, omdat samenwerken blijkbaar te moeilijk is. Als ik dan weer in de auto zit ( ik rijd vrij veel) en ik zie het landschap dat door de ruime regelval in de meeste gebieden van Nederland alleen maar mooier is geworden, weet ik zeker dat het hier zo slecht nog niet is. Ik kom dan weer bij een trotse bloementeler die de mooie bloemen aan het oogsten is voor heel redelijk prijzen. Hij is blij dat zijn zorgen aan het gewas hem een goed rendement geeft en de mensen er blijkbaar voldoende voor over hebben om redelijke prijzen voor zijn product te betalen. Soms moet je het nieuws wel eens uitzetten om met volle teugen te genieten van al het mooie dat er is. Natuurlijk blijft er altijd iets te mopperen, maar de meeste dingen gaan goed. Als het nog niet af is, is het niet slecht, maar zijn er nog verbeterpunten. Ik weet dat het overgrote deel van de agrarische wereld heel begaan is met het milieu waar we allemaal in leven. Ik erger mij dan ook behoorlijk als we er weer eens van langs krijgen in de pers, omdat er weer een dingetje is misgegaan. Persvrijheid is een groot goed, maar ga daar dan wel verantwoord mee om en misbruik het niet om dingen af te dwingen. Steeds als ik bijna ga geloven dat het toch wel erg slecht gaat, zie ik weer de mooie dingen die zomaar langs de weg groeien. Als je er op let is het zo mooi, dat je bijna blij bent dat er toch weer iets meer files zijn, omdat (toch raar als het zo slecht gaat) de economie weer aantrekt. In sommige gemeenten hebben ze totale bloemenvelden tussen de wegen aangelegd. Ik denk dat het tijd wordt dat we na ieder negatief krantenbericht even naar buiten moeten gaan, de steeds schoner wordende lucht eens diep moeten inademen en gaan genieten van al het moois dat Nederland te bieden heeft. Omdat deze blog natuurlijk wel over bloemen moet gaan, gaat dit genieten natuurlijk het beste met een mooi vaasje bloemen op de (tuin) tafel.