Winterrust

In mijn werk als adviseur van vaste planten en zomerbloemen wordt ik regelmatig geconfronteerd met de term winterrust. De term winterrust houdt bij vaste planten in dat als deze eenmaal bovengronds zijn afgestorven ze minimaal een bepaalde tijd koude moeten hebben om deze rust te doorbreken. Hiermee voorkomt de plant dat hij tijdens een zachte periode in de winter gaat groeien en dan op een later koud moment in diezelfde winter doodvriest. Je zou hier een variant van het oude gezegde “haastige spoed is zelden goed” van kunnen maken, dat de planten blijkbaar beter door hebben dan veel mensen. Juist tijdens de feestdagen heb je de tijd om hier goed over na te denken, tenminste als je niet te veel haast hebt gehad om alvast veel dingen te gaan doen. Net als waarschijnlijk iedereen, kom ik in mijn omgeving soms mensen tegen die een Burn-out hebben, of zoals ze dat vroeger zeiden overspannen zijn geraakt. Nu ben ik er net als de rest van de wereld van overtuigt dat dit mij niet gaat overkomen. Als het even tegenzit, even doorpakken en dan lukt het wel weer. Toch heb ik wel eens een gesprek met mensen die het wel is overkomen. Ik ben dan nieuwsgierig naar de reden hoe het zover heeft kunnen komen. Omdat iedereen een ander verhaal heeft, is het moeilijk om hier een strakke verklaring voor te geven. Een rode draad is wel dat degene die het overkomt, dit vrijwel nooit heeft zien aankomen, terwijl de omgeving zegt dat ze niet verrast zijn. Er zit nog een rode draad in de verhalen van mensen die geconfronteerd zijn met een Burn-out. Omdat dit niet een antwoord is op de vragen die je stelt, je kijkt er in eerste instantie een beetje overheen, zegt wel vrijwel iedereen die het is overkomen hetzelfde. Je krijgt geen Burn-out van te veel werk, maar van te weinig rust. Misschien zijn we wel een beetje net als de vaste planten. We doen het ’t beste in de drukke periode als hier een periode van relatieve rust aan vooraf is gegaan. Dit maakt dat de periode van de feestdagen niet een periode is van verloren tijd, maar juist ruimte geeft voor de broodnodige rust die ieder mens blijkbaar echt nodig heeft. Ik heb deze blog voor de kerst al geschreven, omdat ik op het moment dat dit verhaal uitkomt in rust ben. Hoewel ik er vanuit ga dat al deze vreemde dingen mij niet overkomen, houd ik wel van het spreekwoord, “voorkomen is beter dan genezen” Ik wens iedereen een gezond, relaxt en succesvol 2019 toe.