Proeven aan de zomer

Vorige week was het dan zover. De eerste dagen boven de 20 graden. Onwennig liep ik met mijn net iets te dikke trui en ook nog de verkeerde, ook te dikke, winterjas aan door de plastic tunnels van de pioenentelers, waar het op dat moment ruim 30 graden was. Als je dan helemaal nat van het zweet weer uit de laatste tunnel stapt, krijg je bijna de neiging om te mopperen dat het toch ineens wel heel erg warm was. Toch is de groeikracht die dit teweeg brengt enorm. Ik ben een weekend weggeweest. Toen ik vrijdag wegging kwamen net de eerste Hyacinten uit de grond. Toen ik maandagavond weer thuis kwam, stonden de eerste velden al in volle bloei, samen met alle Narcissen die in de week ervoor nog in de knop stonden. Op dat moment realiseer ik me dat ik midden in de Bollenstreek woon, in deze maand de mooiste streek van Nederland. Jammer van de Keukenhof dat wel. Voordeel is wel dat het dan misschien de komende weken iets rustiger is in de streek. Opvallend is dat er ook buiten de bollenstreek veel gebeurt. Met name de pioenrozen die nu uit de grond schieten. In deze periode kunnen deze per dag wel 10 cm groeien. Nu hopen we eigenlijk als kwekers dat dit iets rustiger gaat. Soms gaat deze groei zo snel dat de plant de ontwikkeling van de bloem niet bij kan houden en deze afstoot. Voor de plant zelf is dit geen probleem, maar als bloementeler wil je natuurlijk wel de bloemen kunnen snijden, zodat ze bij u op de vaas gezet kunnen worden. Dit groei geweld zie je ook bij de Viburnum opulus Roseum, oftewel de sneeuwbal. Deze groeit in een paar weken van een kale tak tot een geweldige snijbloem. Eigenlijk een beetje hetzelfde als de vele bloesems, die nu langs de wegen en in de woonwijken bloeien. Het voorjaar is eigenlijk het opengaan van een doos, waarvan je de hele winter hebt zitten wachten op de dag dat hij open zou gaan. Afgelopen week is dat gebeurd. De belofte van het voorjaar is vorige week ingelost. Alles wat nog twijfelde groeit nu door, hier is geen stoppen meer aan. Vanaf dit moment is het wachten voor de teler veranderd in verzorgen. Beschermen tijdens het vele slechte weer dat nog in aantocht is. Wakker liggen als er storm, hagel of nachtvorst is voorspeld. Hopen op veel mooi weer, zodat de bloemen snel gaan bloeien. Dan weer hopen op een beetje koeler weer zodat de oogst een beetje is bij te houden en de prijzen goed blijven. Kortom een periode van strijd waar we volop van genieten als de meeste dingen weer goed zijn gegaan. Prachtig. Ik zou er niet aan moeten denken dat ik op een tropisch eiland zou moeten wonen, waar altijd de zon schijnt en er vrijwel geen seizoenen zijn. Genieten.