Rokjesdag

De eerste mooie dagen van het jaar worden vaak aangeduid met de term rokjesdag. Het uitgangspunt is dat als het mooi weer wordt, de dames met een rokje op straat gaan en trots op hun uiterlijk een rondje langs de terrassen lopen. De bezoekers van de terrassen genieten van dit uitzicht en iedereen is blij. Toch lijkt het steeds moeilijker om, zonder verdacht te worden, onschuldig te genieten van de schoonheid die het leven biedt. Op zich wel vreemd. Ik ben wel benieuwd naar de mannelijk versie van rokjes dames. Ik zie ook de dames op het terras zichtbaar genieten van het mensen kijken. Eigenlijk is dit kijken naar de andere sekse heel natuurlijk en heeft het geen seksistische bijbedoelingen. Omdat hier, zeker de laatste jaren, een beetje een taboe op is komen te liggen, kun je de dingen beter uitleggen aan de hand van de natuur. Als je voorlichting geeft, doe dat met een verhaal over de bloemetjes en de bijtjes. De natuur is heel open. De pollen waar mensen last van hebben als ze hooikorst hebben, zijn niets anders dan door de planten rondgestrooide mannelijk zaadcellen, de z.g. spermazoden. Klinkt niet fris, maar de natuur schaamt zich nergens voor. Wim Willemsen, een inmiddels jammer genoeg overleden goede kennis van mij, noemde plantenboeken met veel bloemen erin plantenporno. Toen ik hem verbaast aankeek, zei hij dat je zomaar zonder enige schaamte naar de geslachtsorganen van een plant zat te kijken. Als je er dan ook nog eens een bijtje op tegenkwam was dat eigenlijk de voltooiing van de daad. Dit was niet precies de benaming die hij er aan gaf, maar dat lijkt me voor dit verhaal niet gepast. Dit verhaal maakt wel duidelijk waarom mensen zo gefascineerd zijn door bloemen. Met hun bloemen geven planten een weldadige uiting aan hun passie. Bloemen bloeien vaak kort maar heftig. Dit maakt dat als een bloem uitkomt er echt iets gebeurt. De knop schept een verwachting. Het uitbloeien maakt de verwachting waar en het verwelken geeft aan dat het mooi is geweest en dat het met een voldaan gevoel, weer tijd is om nieuwe bloemen aan te maken. Eigenlijk een heel mooie roman in één bloem. Voor de mensen die niet graag lezen, zou het kijken naar een zich ontwikkelende bloem een mooie vervanging zijn voor een romantisch geschreven boek. Ik weet niet of ik mensen nu heb afgeschrikt om ongegeneerd naar bloemen te kijken, zonder zich schuldig te voelen, of dat ik de nieuwsgierigheid heb aangewakkerd. Ik weet wel zeker dat je na het lezen van dit verhaal nooit meer hetzelfde naar een bloem kan kijken. Ook mijn excuses voor de mensen met hooikoorts, omdat deze niet de keus hebben om de pollen te negeren. Het is een oude term, maar bloemen houden nog steeds van mensen. Hier kan echt niemand iets negatief over vinden, ze kunnen er namelijk niets aan doen. Geniet van je uitbundige zomerbloemenboeket.