Einde van de zomer

Met een beetje pijn in mijn hart neem ik toch met wat gemengde gevoelens afscheid van de zomer. De zomer is mooi geweest, maar voor mij is het ook een wel beetje mooi geweest. Elke dag mooi weer lijkt leuk, maar het went snel. Stiekem verlang ik naar de herfst. Dit doet me weer denken aan de uitspraak die ik eens heb gedaan dat ik voor geen goud op een tropisch eiland zou willen wonen, waar het ‘t hele jaar mooi weer is. Wat is trouwens mooi weer. Het mooiste aan het mooie weer is dat je na een mooie dag op een terrasje zit en dat het dan plotseling stevig begint te regenen. De mensen vluchten voor de eerste druppel en binnen 10 minuten beginnen de eerste mensen te mopperen dat het zo jammer is dat het plotseling zulk rotweer is geworden. Wat is rotweer. De natuur smachtte naar deze regen. Je hoorde de planten glimlachen dat ze eindelijk weer eens iets te drinken hadden. Voor het geval iemand denkt dat ik niet nat ben geworden, we waren op de fiets. Het was droog deze zomer. Bijna net zo droog als de zomer van 1976. Belangrijk verschil is dat we nu veel meer water nodig hebben dan in 1976. Ik ben oud genoeg om me deze zomer heel goed te herinneren. Ik hield me toen trouwens helemaal niet bezig met droogte, maar met de talloze feestjes, die we toen op het strand en aan ons plaatselijk meer hadden. Vanaf die zomer ben ik ook samen met mijn vrouw, waar ik nu al 44 jaar mee getrouwd ben. Je begrijpt dat ik toen andere prioriteiten had dan om me druk te maken over de droogte. Toch weet ik wel dat water geven toen, zeker in de bollenstreek waar ik woon, zelden gebeurde. Je zag toen de eerste haspels verschijnen en de eerste kwekers begonnen te investeren in regenleiding. De eerste kwekers gingen toen ook in korte broek lopen. Er werden overal bronnen geslagen om grondwater te kunnen geven. Een beetje vreemd, want in de bollenstreek liggen overal brede sloten met uitstekend water. De plaatselijke ondernemer die de bronnen sloeg kon blijkbaar goed verkopen en wordt in onze streek nog steeds Kees Bron genoemd. Net als toen maakte men zich zorgen over de droogte en werd er actie ondernomen. Ik ben echt van de seizoenen. Ik ben blij als het voorjaar wordt en geniet ervan als de herfst zijn intrede doet. De herfst biedt met zijn bloemenpracht een heel nieuw spectrum aan kleuren en tinten. In het begin probeert iedereen met de latere zomerbloemen in huis, de zomer nog een beetje vast te houden. Het is zelfs heel goed mogelijk om de zomerbloemen tot laat in de herfst gewoon op de tuintafel te laten staan. Vanaf nu beginnen ook de eerste mensen te verlangen naar de wat donkerde kleuren van de herfst. Ik ben waarschijnlijk niet de enige die de langere avonden in huis enorm kan waarderen. Elk seizoen heeft zijn charme. Tegen de mensen die alleen mooi weer mooi vinden zou ik zeggen, probeer ook van de andere seizoenen te genieten, want die duren bij elkaar langer. Zonde om maar van één van de vier seizoen te genieten. Wij als bloementelers zijn altijd bezig om bij elk seizoen de juiste bloem te vinden. Bloemen houden namelijk nog steeds van mensen. Voor verstokte zomerliefhebbers, nog een mooi nazomer gewenst.