Terugkijken op de Trade fair

Omdat we weer gaan starten met Summerflowers, ben ik natuurlijk ook weer naar de belangrijkste beurs voor ons vakgebied, de Trade Fair in Aalsmeer, geweest. Het was dit jaar compleet anders. Niet dat de Trade Fair anders was, maar mijn bezoek wel. De laatste tien jaar hebben we als Summerflowers elk jaar op deze mooie beurs gestaan. Op zich erg mooi, maar je ziet natuurlijk zelf vrijwel niets van de rest van de beurs. Dit jaar ben ik dus als bezoeker op deze beurs geweest, omdat we er zelf voor het eerst in tien jaar zelf geen stand hadden.

Het bezoek is dan ook heel anders. Eigenlijk spreek je een veel groter publiek. Als je zelf een stand hebt, spreek je eigenlijk alleen de mensen die je stand bezoeken. Als je zelf over de beurs loopt, spreek je iedereen. Dus de standhouders die je wil spreken, maar ook heel veel andere bezoekers. Dit geeft je een nog completer beeld van de activiteiten die er plaats vinden. Wat vooral opviel was het grote enthousiasme van de mensen die de beurs bezoeken.

Vrijwel iedereen is er met een doel. Iedereen is nieuwgierig naar het verhaal van de collega’s die de beurs bezoeken en iedereen probeert in te schatten wat de zaken die hem op deze beurs worden voorgeschoteld, voor hem of haar zouden kunnen betekenen. Omdat de sfeer ook heel open en gezellig is, wordt er makkelijk over allerlei zaken gepraat.

Vlak voor dat ik naar de beurs ging sprak ik bij de buren een tegelzetter. Hij vroeg of ik zelf met de auto naar de beurs ging. Een wat vreemde vraag dacht ik, want waarom niet. Het antwoord was verrassend. Je gaat toch naar een beurs om overal bier te gaan drinken. Gelukkig heeft de ongedwongenheid van de beurs in Aalsmeer niets met deze gewoonte te maken en komt de goede sfeer vooral omdat iedereen in hetzelfde geïnteresseerd is, namelijk mooie bloemen en hoe deze op een goede manier te telen.

Dat op een goede manier telen is nogal een dingetje tegenwoordig. Als ik met telers en veredelaars praat, is iedereen bezig om de bloemen op een zo duurzaam mogelijke manier te telen. Elke veredelaar werkt aan sterke soorten, elke kweker zoekt gewassen die sterker zijn en dus minder of geen gewasbescherming nodig hebben.

Kijk ik in de media, dan krijg ik het gevoel dat elke teler graag aan het spuiten is en niet is geïnteresseerd in een goed en gezond klimaat. Onzin natuurlijk, want die teler leeft zelf ook in datzelfde klimaat en datzelfde milieu. Zelf denk ik dat op dit moment er veel discussie is over dingen die in een ver verleden zijn gebeurt. Waarschijnlijk niet goed. Maar wie kan er nu nog iets aan veranderen? Iedereen heeft vroeger ook gewerkt met de informatie die toen voor handen was. Werken in de tuinbouw was gezond, want je was altijd buiten. Het was zeker gezonder dan het werk als mijnwerker.

Dat het verrassend is dat de mensen, nu het zo vreselijk slecht gaat met de mens, deze zelfde mensen 9 jaar ouder worden dan een halve eeuw geleden. In 1960 werd de gemiddelde man in Nederland 71,5 jaar oud. In 2019 was dit 80,5 jaar. Ik ben de laatste die gaat zeggen dat we niet nog heel veel moeten verbeteren als dit kan, maar alleen maar kommer en kwel roepen lijkt me niet juist. We kunnen niets aan het verleden veranderen, maar ik weet dat de huidige generatie telers dagelijks met het thema duurzaamheid bezig is, vaak met hoge kosten en risico’s.

Het enige moment dat ik telers wel eens een korte periode cynisch zie worden, is als er weer een TV programma voor de kijkcijfers, gemanipuleerde interviews en geshopte onderzoeken opdient, alleen voor die kijkcijfers. Ik denk dat eerlijke gesprekken met telers beter zouden helpen, maar de meeste telers willen hier nu niet meer aan meewerken, omdat ze zich niet aan de indruk kunnen onttrekken dat de interviews worden gemanipuleerd. Hierdoor komt een eenzijdig beeld naar buiten. Om toch positief af te sluiten raad ik mensen aan om eens gewoon bij een teler te gaan praten over de manier waarop er nu geteeld wordt. Vooral de laatste decennia ’s is er een enorme bewustwording bij de telers ontstaan voor mens en milieu. Geniet dus met een gerust hart van onze mooie bloemen.