Duurzaamheid

Duurzaamheid is in deze periode van steeds meer kritische mensen een groot goed. Zo sterk zelfs  dat het inmiddels ook een groot marketinginstrument is geworden. Op zich wel verklaarbaar, je maakt reclame voor de zaken waar de mensen op dat moment in geïnteresseerd zijn. Belangrijk is wel dat je niet alleen duurzaamheid beloofd, maar dat je dat dan ook echt doet.

Om bedrog met deze reclameleus te voorkomen moet je tegenwoordig bewijzen dat je duurzaam bent. Je kan dit niet zomaar zeggen, maar dit moet via allerlei certificeringen geborgd worden. Op zich een hele goede zaak en heel veel van de bloementelers zijn ook op die manier gecertificeerd. Ik geloof dat 80% van onze bloemen op de een of andere manier is gecertificeerd. Dit betekend echter niet dat 80% van alle telers is gecertificeerd.

Veel kleine telers zien door de hoge kosten, maar vooral vanwege het vele administratieve werk dat een certificering met zich meebrengt van deze toch belangrijk stap af. Dat deze telers niet zijn gecertificeerd, betekend niet dat ze niet duurzaam kunnen zijn. Soms zijn kleine telers vrijwel biologisch bezig, maar zijn toch niet gecertificeerd. Een belangrijke reden dat deze telers zich geen biologische teler kunnen noemen is dat de eisen en administratieve verplichtingen voor de biologische teelt zo mogelijk nog zwaarder zijn dan die voor een andere certificering.

In een landelijk blad stond zelfs een artikel dat de groei naar meer duurzame bloementelers wordt afgeremd door de hoge administratieve druk die hierbij komt kijken. Nu begrijp ik de spagaat die nu ontstaat. De consument wil wel een beetje bewijs van deze duurzaamheid voordat deze een duurzame bloem koopt, dus gaat af op het labeltje van een geaccepteerd certificaat. De kleine teler snap niet altijd waarom de klant niet zomaar geloofd dat hij zijn uiterste best doet zijn bloemen zo duurzaam mogelijk te telen.

Het is wel zo dat deze kleine telers vaak wel de mooie nieuwe bloemen op de markt brengen. Door het uitsluiten van bloemen die niet gecertificeerd zijn kun je zomaar hele mooie ontwikkelingen missen. Natuurlijk snap ik dat de supermarkten die bloemen verkopen van hun telers eisen dat ze gecertificeerd zijn. De meeste grotere bloementelers zijn dit ook. Ik zou ook iedere teler bij wie dit in de mogelijkheden ligt aanraden mee te doen aan deze certificering. Deze certificering is eigenlijk niet meer dan een bewijslast dat je het goed doet.

Vrijwel alle telers hebben geen enkele moeite met het voldoen aan de regels die de certificaten vragen. Alleen de administratieve verplichtingen weerhouden hen ervan zich te laten certificeren. Dit betekend niet dat ik tegen de certificering ben, want je bent als bloementeler naar je afnemers verplicht duidelijkheid te geven in de dingen die je doet. Ook de afnemer wordt op deze betrouwbaarheid afgerekend.

Toch zou ik het jammer vinden als al die kleine kwekers, die de leuke kleine productjes telen, zouden afvallen omdat de administratieve druk te hoog is. Het mooiste zou zijn als die kleine telers de mogelijkheid hadden deze administratieve druk samen te delen, zodat ze toch aan de eisen zouden kunnen voldoen. Tot die tijd hoop ik dat we soms door de certificering heen kijken en oog houden voor de snoepjes in de bloemenwinkel.

Vrijwel alle bloemen die nu dagelijks in de winkel liggen zijn geïntroduceerd door deze telers. Belangrijke voorbeelden hiervan zijn de Lysianthus, Ranonkel, Veronica en  niet te vergeten de pioen en de zonnebloem. De kleine telers zorgen dus indirect voor het bestaansrecht van de grotere telers. Binnen Summerflowers zijn beide groepen verenigt, dus wat dat betreft bent u bij ons aan het juiste adres. Geniet dus gerust ook eens van een mooie exclusiviteit, ook al zit hier geen formulier bij.