Gaat er iets fout?
Enkele weken geleden stond er in de krant het bericht dat de gemeenten Zutphen, Amersfoort en Den Haag het bloemetje als bedankje en als felicitatie in de ban hebben gedaan. Volgens de Partij van de Dieren is er van alles mis met ons bosje bloemen. Als echte liefhebber van bloemen vind ik dit natuurlijk niet leuk. Toch is het niet mijn gewoonte om hierop te reageren. Wie geschoren wordt moet stilzitten is het oude gezegde. Toch voel ik mij nu niet lekker bij dat stilzitten. Dat de gemeenten, die in het verleden de eerste waren die hebben aangezet tot het kopen van schone bloemen, nu afhaken als dit bijna is gelukt, doet me een beetje schrikken.
De eisen vanuit de maatschappij hebben in de bloemenwereld de afgelopen decennia mede aanzet gegeven tot de bewustwording van de bloementeler. Er is geen enkele bijeenkomst meer te verzinnen of zaken als zuinig met energie en duurzaamheid komen aan de orde. Omdat ik vrij dicht bij het vuur zit kan ik gerust zeggen dat we als telers enorme stappen in de goede richting hebben gezet.
Misschien dat er tien jaar geleden nog reden was om op deze manier tegen bloemen aan te kijken, maar op dit moment zijn we echt in een sprint naar een hele schone teelt aan het gaan. Dingen die ik lees hebben echter vrijwel allemaal te maken met teeltmethodes die 10 tot 20 jaar geleden normaler waren, maar nu niet meer van toepassing. Waar ik me zorgen over maak is wat de volgende stap is. Kun je zomaar oude dingen uit de kast halen en daar de huidige bloemenkwekerij voor straffen.
Nu snap ik best dat iedereen zijn eigen stokpaardje heeft en dat ook iedereen die zich aangevallen voelt zich wil gaan verdedigen. Mijn ervaring is dat dit nooit erg veel goeds teweeg brengt. Jezelf strak verdedigen zorgt er in de regel alleen maar voor dat de andere partij zijn standpunt verhard. Dit is het laatste dat we willen. De enige mogelijkheid die we hebben is laten zien dat we de goede dingen doen. Nog meer vertellen dat we er alles aan doen om op een zo schoon mogelijke manier een bos bloemen te telen die wat betreft kwaliteit ook aan de verwachtingen van de consument voldoet. Nu kun je wel zeggen dat iedereen die zeurt over onze teeltmethodes niet weet waar hij het over heeft, maar je kan je ook afvragen waarom ze niet weten waar ze het over hebben. Wij hebben het niet duidelijk genoeg vertelt.
In het verleden hebben de mensen die kritisch waren over onze manier van werken er toe geleid dat we nu op de goede weg zijn. Misschien moeten we deze kritische mensen wel dankbaar zijn dat ze ons op het goede spoor hebben gezet. Ik weet dat het als kweker lastig is om te zien dat al je moeite wordt beloond met het opheffen van het bloemetje bij verschillende gemeenten, maar laat dit je niet afhouden van de goede zaak waar we mee bezig zijn. Wij als seizoensbloemen telers zijn ons er zeer van bewust dat we een luxe product maken en dat dit niet ten koste mag gaan van de omgeving.
Alle luxe producten afschaffen zou betekenen dat we op water en brood moeten, dus dat zie ik nog niet gebeuren. Tot die tijd wil ik alle telers, winkeliers, handelaars, overheid, maar ook consumenten een hart onder de riem steken door te zeggen dat we gewoon doorgaan met het verbeteren van onze methodes en ons assortiment, zodat we straks met opgeheven hoofd kunnen vertellen dat het ons is gelukt om een bloem te telen, die elke kritiek kan doorstaan. Tot die tijd, koop gerust een bloemetje, want het valt allemaal wel mee.
