Brassica

De Brassica is in de volksmond beter bekend als sierkool. De sierwaarde van deze bloemsoort zit zowel in de vorm als in het kleurenspectrum. De sierkool kan met recht een najaarsproduct genoemd worden. De kleur van de sierkool komt er namelijk pas echt op als de nachten kouder worden. Hoewel de nog groene sierkool een welkome aanvulling is voor het nog zomerse boeket van de nazomer, wordt de sierkool pas echt mooi als de kleur verschijnt.

Pas in dit stadium zijn de vele verschillen tussen de aangevoerde sierkolen echt goed te zien. Naast het steeds meer uitgebreide kleurspectrum, zijn er ook veel verschillende vormen op de markt. Deze verandering is eigenlijk ingezet met de komst van de geveerde Crane King en Crane Queen. Deze mooi geveerde witte en paarse sierkolen waren de eerste van een hele groep anders gevormde sierkool. Omdat steeds meer veredelaars zich met de ontwikkeling van sierkool zijn gaan bezighouden veranderd het assortiment nu vrij snel. Oude rassen verdwijnen en nieuwe komen.

Een belangrijke verbetering is dat de geur van de sierkool vrijwel helemaal is verdwenen. Vroeger werd dit nogal eens als argument tegen de sierkool gebruikt, maar dat is gelukkig verleden tijd. Naast nieuwe kleuren en vormen wordt er ook veredeld om de planten sterker te krijgen. Omdat de sierkool in het late najaar nog op het land staat is deze extra vitaliteit die de nieuwere rassen hebben uiterst welkom en noodzakelijk.

Van de teler.

De Brassica wordt geteeld vanuit zaad. Soms worden de zaden op trays gezaaid en dan als plantje uitgeplant, zoals dit ook gebeurt in de teelt van kool voor consumptie. Bij de grotere telers wordt de sierkool in de meeste gevallen direct ter plaatse gezaaid. Een geavanceerde zaaimachine zaait de zaadjes precies op de juiste afstand en diepte. Vooral de diepte moet heel precies, omdat het koolzaadje erg snel opkomt. Als er verschil ontstaat in de zaaidiepte zal de ene plant eerder opkomen dan het andere en ontstaat er ongelijkheid. Als dit niet goed gebeurd zal de ene sierkool veel groter worden dan de andere.

In de praktijk is dat dus dat de ene sierkool te groot wordt en de andere te klein. Beide zijn dan niet geschikt om als snijbloem te oogsten. Het zaaien is dus best een klusje wat erg veel aandacht vraagt. Na het zaaien moet er steungaas gelegd worden, wat gedurende de teelt steeds een beetje omhoog gehaald moet worden. Dit is een arbeidsintensieve bezigheid die ook nog eens echt op tijd moet gebeuren. Door op verschillende tijdstippen te zaaien wordt een langere oogst periode bereikt. Hoewel de kool best een poosje gekleurd op het land kan blijven staan, is het toch belangrijk dat de takken niet te oud worden.

Voor de liefhebber.

De sierkool behoord tot de kruisbloemfamilie (Brassicaceae) en heet officieel Brassica oleracea. De sierkool is dus eigenlijk vrijwel dezelfde plant die ook als groente geteeld wordt. Het verschil zit hem in de verkleuring en het stadium dat de kool geoogst wordt. De sierkool moet worden geoogst voordat de kool doorschiet om een bloem te maken. De sierkool is dus eigenlijk helemaal geen bloem.

De kleur komt van de gekleurde bladen in de kop van de plant. De veredeling van de laatste jaren laat vooral sterkere niet geurende sierkolen zien. Tevens richt de veredeling zich op sterkere en gezondere rassen. De teelt-technische verbeteringen zijn vrijwel net zo belangrijk als het vinden van steeds weer nieuwe kleuren en vormen. Het seizoen van de Brassica loopt vanaf eind augustus tot eind november van buiten, waarna het wordt opgevolgd door productie uit de kas, die tot wel half februari duurt.

Met de Brassica in het boeket kies je als bloemist steeds voor een mooie basis, die toch steeds weer anders is.