Agapanthus

De Nederlandse naam voor Agapanthus is Afrikaanse lelie. Op dit moment behoort de Agapanthus officieel tot de familie Alliaceae. Dat er steeds wordt getwijfeld waar deze plant nu echt bij hoort blijkt uit het feit dat de plant voor 23 werd ingedeeld bij de Lilaceae (Lelieachtige) en er nu ook wordt gesproken van Agapanthaceae. In weer een ander systeem wordt de Agapanthus als ondersoort ingedeeld bij de Amarillidaceae (Amarillis familie) waaronder ook de Nerine en de Narcis toe behoren. Wel is vrij zeker dat de Agapanthus is de verre verte familie is van de Asperge. Lang verhaal voor de liefhebber die hieruit kan concluderen dat de zaken niet altijd zo strak liggen als wordt gedacht. Leuk voor de kenners om er eens een goede discussie over aan te gaan. Hoewel de Agapanthus vaak wordt aangeduid als een bol is het eigenlijk een vaste plant. De Agapanthus wordt in Nederland ook als zodanig geteeld. Omdat de Agapanthus eigenlijk een groenblijvende plant is geeft dat in strenge winters wel eens problemen met de vorst. Op een eiland als Madeira staat de plant langs alle wegen het hele jaar groen en geeft in de voorzomer de wegranden de indruk van een bloemenparadijs. Bij de Nederlandse telers sterft het blad in het late najaar af en worden de planten met een ruim strodek afgedekt om de planten te beschermen tegen de vorst. Het is dus wel een vaste plant maar geen winterharde vaste plant. De kleuren van de Agapanthus varieren van zuiver wit tot donker blauw en alles wat daar tussen zit. De veredeling richt zich voor een deel op de tuinmarkt en dus ook op vermindering van de vorstgevoeligheid. Voor de snij wordt er naast de gezondheid vooral gekeken naar de bloeitijd, bloemkleur en de kwaliteit van de bloemtak. Net als bij de meeste veredeling speelt plantgezondheid ook bij de Agapanthus een grote rol.”